Author: Annick Nölle
En quoi consiste la participation libre?
Au lieu de faire un échange travail – argent, je vous invite à participer à amener la CNV dans le monde et de créer un flux de générosité au lieu d’échange obligatoire.
Cela n’a cependant rien à voir avec la “gratuité”. Je vous invite à participer à l’expérience de la participation libre et à faire partie de ce qui rend ce que je donne et ce que vous recevez et vice versa durable pour nous tous.
Pour déterminer le montant avec lequel vous voulez participer vous pouvez vous baser sur le montant que je demandais l’année passée: 175 euros.
Ou suivez le guide suivant :
– Tout d‘abord l‘invitation à faire confiance à votre intuition
– Sentez pleinement ce qu‘il vous est possible de donner sans aller au-delà de ce qui est viable pour vous. Ensuite, vérifiez en vous-même s‘il y aurait du ressentiment si vous donniez ce montant. Si oui, réduisez-le, sinon, augmentez le chiffre dans votre esprit et voyez comment vous réagissez
corporellement à cela…
– Garder à l‘esprit que vous êtes la.le bienvenu.e aussi sans participation financière
– Lorsque vous vous sentez à l‘aise avec le montant trouvé, c’est que c’est bon! 🙂
Nonviolent Action on the level of language
Making of the backdrop for the next workshop on how the domination/submission system in which we live is responsible for climate change and more important here and now: how can we no longer sustain the domination/submission system by committing to Nonviolent Action on the level of language.
You can’t meet everyone’s needs but all needs matter
I posted this phrase on facebook and someone replyed: What to do?
So here’s the short answer: hold everyone’s needs dear by recognising them.
Here’s the slightly longer answer: in The School of Empathy we explore a space in which we hold on to our needs while not losing sight of those of others.
Here are two examples that hopefully will get that more clear:
one from the space we grow up in. How in our society we are used to using language and what it is based on, and two: an example from the space we explore in The School of Empathy.
So let’s start with what we grow up in our society: imagine a couple of parents, picking up their kid at a friend’s place. Their kid does not want to leave, she would like to sleep over, but the next day the family leaves very early for a vacation, and the parents want the child to come home with them. In our society we tend to explain things or use moralizing language: “what are you coming up with now? you know we’re leaving early tomorrow on vacation, don’t you want to go? Or “you’ll go to bed way too late and be overtired” or “you should have said that earlier” or “be a nice girl and take your stuff”…. and so on and so forth.
In fact, the parents talk about their fears: it’s going to be complicated, she’s going to be tired, … or shame their kid with abstract principles like being nice.
In the space we explore in The School of Empathy, first off all we recognize needs. That’s how we connect with others. Even though I can’t meet your need right now, it still matters to me. This could go like this: daughter: “I want to stay here for the night”. Parent: “you would like to continue playing and having fun with your friend”…. “Yes, and what are we going to do on that camping anyway?…” “Ok, you’d like to have fun on vacation as well and you´re worried that you´re going to be bored out of your mind with only adults around?” “yes, adults always talk and talk and talk…” “you would like some company with whom you can share your stuff?”…
When we engage into a need based dialoog and when over the course of this dialogue we get the needs clear, we open up a field of possible other strategies to fulfill everyone’s needs. In our society we tend to hold on to our strategies. In The School of Empathy we are tenacious to our needs and flexible in our strategies. The form a fulfilled need takes in the material world is secondary. We prioritize the connection we make with others and we do that on the need level, which is to my knowledge the closest we come verbally to the universal energie that connects us all.
De Jackhals en de giraf
Marshall Rosenberg heeft 2 dieren gekozen als symbool voor de taal die we over het algemeen geleerd hebben, en voor de taal van de verbinding.
De jakhals symboliseert de taal die we over het algemeen geleerd hebben: we zijn in ons hoofd, rationeel en logisch. De jakhals leeft laag tegen de grond en ziet niet veel verder dan zijn neus lang is. Zijn visie is beperkt en daardoor is hij vaak angstig en leeft hij in spanning. Om zijn angst te bezweren probeert hij macht uit te oefenen: daarvoor gebruikt hij oordelen, verwijten, hij wil achterhalen wie juist en wie fout is, wie gelijk heeft en wie niet, hij straft en beloont of hij onderwerpt zich en keert het geweld naar zichzelf.
Voor de taal van de verbinding heeft Marshall Rosenberg de giraf als symbool gekozen. De giraf heeft een lange hals waardoor ze ver kan kijken en een overzicht van 360 graden heeft. Ze kan de consequenties van haar gedrag zien. Achter oordeel en kritiek hoort de giraf gevoelens en behoeften. Ze heeft het grootste hart van alle landdieren. Ze spreekt dan ook uit het hart in plaats van te vertellen wat ze vindt van dingen en welke conclusie ze getrokken heeft over andere mensen zoals: lui, dom, slim, een dief, niet te vertrouwen, wel te vertrouwen….
Dezelfde feiten kunnen dus op verschillende bewustzijnsniveaus ervaren worden.
Jakhals: macht over, statisch, angstig, leeft in het verleden of de toekomst: ik had de laatste keer iets moeten zeggen… maar nu is het te laat… ik kan daar toch niet op terug komen… de volgende keer zeg ik wel iets…, oordeelt, labelt, verwijt, uit kritiek, zoekt schuldigen, legt moraal op, zo moet het, straffen, belonen, wil achterhalen wie gelijk en wie ongelijk heeft en zijn zin krijgen. Of de jakhals onderwerpt zich: zegt niks, geweld keert zich naar binnen,…
Giraf: macht met, dynamisch, vertrouwensvol, vasthoudend aan haar behoefte en flexibel met de strategie om die te vervullen, gefocust of de strategie, leeft in het nu, probeert te begrijpen, bewustzijn dat alles steeds in verandering is, kan zichzelf in vraag stellen, neemt eigenaarschap op voor haar gevoelens (gaat ervan uit dat gevoelens door behoeften ontstaan), leeft vanuit het bewustzijn van behoeften, vindt de behoeften van iedereen even belangrijk, verbinding is prioriteit.
Let´s move
“We kunnen een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt” zei Einstein. We kunnen de wereld niet veranderen met een manier van spreken die ontstaan is uit een systeem van dominantie. Om sociale verandering te implementeren hebben we een manier van spreken nodig, die het mogelijk maakt om hiërarchie en macht over om te zetten naar horizontaliteit en macht met. Een taal die mee beweegt met wat is.
Het jaartraject bij Citizenne gaat online verder
Verbinding
Het mobiele symboliseert de klas, de groep.
Door het mobiele wordt zichtbaar hoe we allen met elkaar in verbinding staan: als je een onderdeel beweegt komt het ganse mobiele, het ganse systeem in beweging.
Foto van een workshop gegeven met de samenwerking van Argos & Atheneum Anderlecht, 2018